Zupa babska

Zupa ziemniaczano-porowa, nie wiedzieć czemu zwana babską. Mnie (na co dzień mówiącej gwarą) "pory" raczej kojarzą się z częścią MĘSKIEJ przyodziewy, ale nazwa bardzo fajna i każdej "babie" tę zupę polecam, bo jest znakomita.

Małżonek  stwierdził, że to jedna z najlepszych zup, jakie ugotowałam, chociaż nie wiem, czy on się nie podlizuje (i oblizuje też😋) koniunkturalnie, żebym mu serwowała coraz to nowe frykasy. Zresztą ten pyszny smak mógł być skutkiem użycia wyjątkowo smacznych i aromatycznych słoweńskich porów, wielkich jak maczugi, a mimo to miękkich i delikatnych. No i oczywiście marzyninych ziemniaczków, które żem całe lato pracowicie "trzepała" ze stonki, aby nie trzepać chemią😅

 

SKŁADNIKI:

 ·         3 duże pory,

 ·         2 litry bulionu warzywnego,

 ·         4 średnie ziemniaki,

 ·         4 ząbki czosnku,

 ·         3 łyżki masła z ciutką oleju,

 ·         pół szklanki mleka,

 ·         2 łyżki soku z cytryny,

 .         jakaś zieleninka (u mnie akurat trybula),

 ·         przyprawy: sól, pieprz, lubczyk, szczypta gałki muszkatołowej.

WYKONANIE:

 Pory pokroić w półkrążki i poddusić na maśle (najlepiej od razu w tym garnku, np. stalowym, w którym będziemy gotować zupę). Moich nie trzeba było długo smażyć - już po chwili były miękkie. Wybrać pory (przydaje się łyżka-dziurawka), dodać resztę masła i podsmażyć pokrojone w kostkę ziemniaki. Kiedy lekko się zezłocą wrzucić z powrotem pory, zalać bulionem, posolić i gotować niemal do miękkości ziemniaków. Dodać przeciśnięty przez praskę czosnek, lubczyk i mleko, pogotować jeszcze chwilę i doprawić pieprzem, gałką i sokiem z cytryny.

Podawać z grzankami zapieczonymi z serem (tak, to co sterczy z zupy to lekko przeciągnięte grzanki, a nie chipsy-giganty😕).