Bundz po włosku i pierogi z serem "niby włoskie" czyli przedświąteczna posucha kulinarna

Na razie produkujemy z Ewką gargantuiczne ilości pierogów na wielką, rodzinną Wigilię. Mamy już z kapustą kiszoną i grzybami, z kaszą perłówką i grzybami (kto nie jadł, niech najpierw skosztuje, nim się zdziwi) i ruskie.
I dlatego w kuchni nihil novi, zresztą wskazane jest troszku się przepościć jakościowo w Adwencie, aby tym bardziej docenić nadchodzący, świąteczny czas wypasu. Przeposzczenie się zwraca także człowieka ku duchowości, więc hurma i czereda nawet nie śmie narzekać, że na obiad są ziemniaki z kefirem albo ryż z jabłkami (notabene pyszny).
Zostały mi jednak niepublikowane zdjęcia bundzu (no dobra, wiem, że to może być nudne) i pierogów z nadzieniem z sera białego, sera Corregio, czosnku i koperku (takie psełdorawiolowe). 
Owczy ser jest polany oliwą, obłożony suszonymi pomidorami i posypany pieprzem i lubczykiem, a jakże. 
Pierogi w takim wydaniu smakują z lekka rawiolowo i były świeżym powiewem nowości w mojej kuchni. Oczywiście nie porywałam się na ich wykonanie jako pełny obiad, po prostu zostało ciasta od kapuścianych.