Na pogrzeb Jezusa

Baranek biegł na pogrzeb

najwcześniej przed świtaniem

płakała trawa niemrawa że nie mogła ruszyć się sama

lilie białe jak ręce matki omdlałe

róże czerwone jak uszy zawstydzone

nie zdążył już na pogrzeb

wpadł na zmartwychwstanie

grób murowany jak bomba się rozleciał

baranek choć nie zdążył z radości się rozbeczał

Jan Twardowski

 

Wszystkim blogowym przyjaciołom, znajomym i nielicznym okazjonalnym odwiedzaczom (oraz anonimowej pani z Samozwańczej Krucjaty Strażników Czystości Języka Polskiego) przesyłam - wraz z Hurmą i Czeredą (vel: Watahą Jarzębiaka) - najlepsze życzenia świąteczne!

P.S. Kwiatki na kartce w NORMALNYCH okolicznościach przyrody powinny kwitnąć koło mojej chałupki. Obecnie toną w śniegu, ale niech chociaż pocieszą oko na widokówce, którą żem samodzielnie wykonała, ba!