Martik gotuje - ciasteczka śmietanowe

Kolejny post z serii „Martik gotuje”, a raczej, jak seria została przechrzczona: „Duma Córki Polki” :)

 To ja piszę - czyli Córka Polka Marta.

W sobotę z braku innych zajęć oraz okropnego wiercenia w brzuchu za czymś dobrym (czytaj: słodkim) postanowiłam upiec coś tak dla odmiany. Ostatnio strasznie się załapałam na pieczenie. No więc postanowiłam, że będą to ciasteczka śmietanowe. Właściwie śmietanowe to tylko w nazwie one są, bo tak naprawdę to normalne kruche ciasteczka. Wieczorem miał wpaść Karol i razem miałyśmy piec (dla tych, co nie wiedzą, chodzi o moją przyjaciółkę, towarzyszkę różnych eksperymentów w kuchni, Karolę). I tu anegdota.

Stoję sobie przy stole, wałkuję ciasto i odwróciłam się, żeby zobaczyć, czy piekarnik się nagrzał. I zastanowiło mnie, czemu nie widzę wnętrza piekarnika przez szybkę? No to podeszłam, otworzyłam drzwiczki i o mało co się nie udusiłam dymem. Okazało się, że zapomniałam wyciągnąć taki kartonik, co leżał na dnie (chyba, żeby patelnie, które tam trzymamy, nie obdzierały piekarnika). No i ten kartonik się lekko sfajczył :) Ale ile było śmiechu… mama się nie śmiała, bo jej nie było…

Właściwie bardzo się nie przejęłam, tylko wywietrzyłyśmy z Karolem kuchnię i dokończyłyśmy ciastka. Co prawda cały czas musiałam pilnować, bo mi podjadała surowe ciasto. A oto przepis na ciasteczka (bajecznie prosty zresztą):

25 dag mąki,
10 dag kwaśnej śmietany,
niecała kostka masła,
szczypta soli,
cukier waniliowy,
około łyżki cukru pudru.

Wszystkie składniki połączyć na stolnicy (ja robiłam w misce) i wyrobić szybko na jednolite ciasto. Włożyć do lodówki na około 2-3 godziny. Wyjąć i rozwałkować na grubość do około 0,5 cm. Kieliszkiem od wina wycinać koła, w których małym kieliszeczkiem (my mamy kultowe po Babci Broni, każdy inny) dodatkowo wyciąć dziurkę, można też robić inne formy, jak nie ma kieliszków bo ktoś jest abstynentem :) Wstawić do nagrzanego pieca na około 15 min. w temp. ok.180-200stopni. Cały czas zaglądać, ponieważ ciastka dość szybko się pieką.

            Chciałam jeszcze opowiedzieć, co zrobiłyśmy jak ciastka się upiekły. Wpadłyśmy na pomysł (właściwie Karol wpadł), że zrobimy teledysk. I tak do rytmów naszego ulubionego zespołu czyli do Killersów (których mama ciągle przemienia na Knoppersów - nie ma to jak tolerancja) udało się nam nakręcić najśmieszniejszy teledysk, jaki można. Deska do prasowania to był keyboard, na niej garnki imitujące perkusję, rura od odkurzacza z przymocowanym mikrofonem to był statyw. Zużyłyśmy gdzieś z pół rolki taśmy klejącej, żeby to się wszystko trzymało. Aha, a przy keyboardzie był drugi mikrofon, czyli sklejony taśmą lakier do włosów z pałką do ucierania. Ooo i zapomniałam o gitarze, no bo jak rockowy zespół bez gitary? Pożyczyłyśmy sobie w tym celu patelnię. To wszystko nakręciłyśmy na kamerę w Jurkowym laptopie. Jak zgram na tego kompa zdjęcia zza kulis, to pokażę.