Tarta z fetą, szpinakiem, jajkami i ziarenkami

Trzeba ją zrobić koniecznie. Jest pyszna i sycąca. Ziarenka słonecznika i rzeżucha na wierszchu stanowią fajne urozmaicenie. Chociaż nie ma tu grama mięsa towarzycho było bardzo zadowolone, a że Hurma była w składzie rozszerzonym (o Kamaję i Pasia), więc badanie było na próbce reprezentatywnej. 

Wykonanie, jak w przypadku wszystkich tart jest banalnie proste.

Ciasto kruche już umie zrobić każdy. Gdyby nie umiał, odsyłam do linków z boku (ciasta kruche, te na słono) – najczęściej ciasto, które ma być bazą do jakiegoś słonego nadzienia piekę pół na pół z krupczatką. Ilość ciasta zależy od wielkości formy – do mojej szklanej wchodzi jakieś półtorej szklanki mąki na cienką warstwę i po szklance na nieco grubsze ciasto. Jeżeli zrobi się wg przepisu z żółtkami i śmietaną, zawsze jest pyszne, chociaż nie ortodoksyjnie kruche, bo „pomagają” tu nieco śmietana i ciutka proszku.

Zagniecione szybko ciasto wkładamy do lodówki. 

Na marginesie mówiąc - piekłam już z ciasta mocno schłodzonego , krótko chłodzonego i w ogóle wręcz ciepłego, i dużej różnicy nie było. Nie wiem, co z tym chłodzeniem, no może to długo oziębione było bardziej kruche, ale mam niejakie podejrzenia, że robi się to siłą przyzwyczajenia.

Więc gdy ciasto się chłodzi robimy nadzienie. 

Potrzeba: pół woreczka szpinaku, opakowanie sera feta (jakby feta), 4 ząbki czosnku, 4 jajka, 20 dkg sera żółtego lub mozzarelli, łuskany słonecznik, przyprawy.

Szpinak rozmrozić (ja go normalnie wewalam do garnka i na ogień), odcisnąć, posiekać, jeżeli ma długie ogonki (Hortex) i przesmażyć na maśle. Tym razem miałam szpinak brykiet czy cóś, lekko się zdziwiłam, gdy po rozmrożeniu otrzymałam papkę. W smaku jednak był dobry, a rzeczywiście jest bardziej ekonomiczny, bo zawartość szpinaku w szpinaku jest większa. Nie wygląda jednak zbyt apetycznie, coś jak koszmar z ochronki w latach 50-tych.

Szpinak trzeba mocno doprawić pieprzem i czosnkiem. Wymieszać z fetą i wtedy sprawdzić słoność, ewentualnie doknorrować Delikatem.

Włączyć piekarnik góra i dół, 200 stopni.

W tym czasie wylepić formę schłodzonym uprzednio ciastem, ponakłuwać gęsto i ewentualnie wstawić do lodówki, dopóki się piekarnik nie nagrzeje. 

Zawsze mnie dziwi fakt, dlaczego niektórzy kupują jakieś kulki ceramiczne do wysypywania na kruche ciasto w czasie pieczenia, by było równe. Albo podobnież można obciążać fasolą (?!). W życiu tak nie robiłam, zawsze nakłuwałam, najwyżej troszkie się wybuliło, ale jakie to może mieć znaczenie, gdy na wierzch kładziemy nadzienie?! (uwaga, znowu rym! Dodaję do: „Marzynia, myśli wybrane”).

Podpiekamy ciasto na złoty kolor. Następnie wykładamy paciarę szpinakowo – serową i wygrzebujemy w niej cztery dołki. W te dołki wbijamy jajka, solimy i pieprzymy. Zapiekamy, aż jajka się zetną lekko. W naszym przypadku wyglądało to tak:

Wtedy ostrożnie wyciągamy tartę (uwaga, śliskie i strrrasznie gorące), odganiamy zwabioną zapachem i jęczącą Hurmę i Czeredę, po czym posypujemy serem żółtym (mozzarellą) i ziarenkami słonecznika. Zapiekamy, aż ser się roztopi, a słonecznik lekko przyrumieni.

Można posypać jeszcze ulubionymi ziołami, ja dałam rzeżuchę, bo akurat miałam.

Naprawdę była warta grzechu!