Chrupiące skwarki ze słoniny - czyli przerabiania wieprzka ciąg nieustający

Skwarki te wyrabiane są metodą Babci Broni czyli tak, aby się dały długo przechowywać po świniobiciu. Dlatego nie ma w nich cebulki, ani boczku czy kiełbasy, czosnku, majeranku ni jabłka, które to stanowią smakowite dodatki do domowego smalczyku. Jest tylko sól.
Są to długo i wolno wysmażane, niesłychanie chrupkie i cieszące złotem oko skwarki z naszego świniaka, zatopione w domowym smalcu. Niestety, to już ostatek, ale myślę, że spokojnie mogłabym je trzymać następne trzy miesiące (w glinianym "kamieniaku" w lodówce). Wytapiałam je w ceramicznym garnku, najpierw na maleńkim, potem nieco większym ogieńku, na gazie, bo nie mam jeszcze kaflowej kuchni. Aha, i na początek, do zimnej słoniny w garze, warto cyknąć trochę wody - nie będzie pryskać, nie ma obawy, a pomoże stopić się słonince :-)
Warto je zrobić nawet z kupnej słoniny - nic bardziej nie pasuje do pierogów z kapustą, do kaszy czy do barszczu białego jak takie swojskie skwarczusie...