Pieczone drożdżowe pierogi z farszem grzybowo - ziemniaczanym

Grzebiąc w zwałach kości wieprzowych, zalegających dno zamrażarki (swojski wieprzek się kłania, hie, hie…) nieoczekiwanie trafiłam na tajemniczy pojemnik, wypełniony czymś CZARNYM! Zamarznięte na kość i rozdarte niecierpliwie na tzw. chama pudełko ujawniło zawartość – gotowy farsz grzybowy na uszka wigilijne!

Przypomniałam sobie, że rzeczywiście wykorzystałam na święta tylko połowę farszu, a resztę zamroziłam. Myślę: „Kurde, od wigilii to już troszkie czasu minęło jakby, a jeśli się przeterminowało??!!” 

A znowu wyrzucić, jak to tak?! Coś tak pysznego, i samodzielnie uzbierane – same leśne, bez pieczarek!, i w pocie czoła wykonane (patrz: farsz do uszek). 

Więc przesmażyłam te grzybki jeszcze raz i dawaj dubitować, co z farszu zrobić (byle nie uszka oczywiście, na to porywam się tylko raz w roku).

Padło na drożdżowe pierożki, pieczone, nadziane grzybami i ziemniakami (tych ziemniaczków to domieszałam, by jakiś wypełniacz powiększył ilość farszu i to była dobra koncepcja, bo pyrki spulchniły grzyby, no i zamiast 20 pierożków wyszło mi 30…). 

Ciasto jest w nich miękkie, a jednocześnie ma taką jakby chrupiącą skórkę z wierzchu; mimo „mokrego” nadzienia od spodu nie jest zawilgocone. „Faszer” jest pikantny i mooocno pachnący, normalnie zrobiły się nam klimaty jak na święta…

SKŁADNIKI:

Na farsz:

Ugotowane i dobrze wykłócone ziemniaki (kto chce, może przepuścić przez praskę),

Duża cebula, zezłocona na rumiano,

Grzyby przygotowane jak na farsz do uszek,

Sól, pieprz, ciut suszonego czosnku.

Oczywiście można normalnie ugotować grzyby i posiekać je, albo dać usmażone pieczarki, zresztą każdy sobie wepcha do tych pierożków, co chce i ma ;-D

Na ciasto:

0,5 kg mąki pszennej,

2 jaja,

ok. 1 szklanki ciepłej wody,

pół kostki drożdży,

pół łyżeczki cukru,

płaska łyżeczka soli,

3 łyżki oleju.

WYKONANIE:

Drożdże posypać cukrem i zaczekać, aby zrobiły się półpłynne. Zarobić drożdżowe ciasto – ja po prostu wrzuciłam wszystkie składniki do miksera i dolewałam stopniowo wodę tak, aby powstało nieklejące się do rąk ciasto. Wyrabiałam (tiaaa, robot wyrabiał…) aż zaczęło odchodzić od ścianek. 

Bołdę ciasta włożyć do naolejonej miski i wstawić do piekarnika z włączoną żaróweczką (to jest dobry patent na chłodne dni, kiedy jeszcze kaloryfery nie grzeją). Po godzinie do półtorej powinno być już 2 razy tyle tego ciasta. 

Włączamy więc piekarnik na 190 stopni, góra i dół i wyrabiamy chwilę ciasto, nie przejmując się, że uciekną bąbelki – wszak to nie ma być baba wielkanocna, tylko pierogi, a bez wyrobienia i podsypania mąką w ogóle nie chciało się wałkować! Cienkość pierożka sami sobie regulujemy, ale ciasto powinno być chyba dość cienkie, jak na pizzę włoską - inaczej wyjdą nam bułeczki, pewnie też pyszne :-)

Wykrawamy szklanką drinkówką, bo z małymi pirożkami to będziemy się bawić do us… (sorry, ale niemal każdemu dyszy w kark jakaś głodna H&C). Smarujemy rozbełtanym jajem (jak zostanie tego bełtku, to można z powodzeniem zamrozić i jest jak znalazł na następne pieczenie, no chyba, że w międzyczasie zabijecie wieprza i zasypiecie se to chabaniną).

Piec aż się ładnie zezłocą, jak nie chcą się rumienić, to dać im letkiego kopa termoobiegiem.

Najlepsiejsze z czerwonym barszczykiem!