Śniadanie bacy czyli co zrobić z bundzem?

Tydzień temu weekend spędziłam w Zakopanem, nie z ukochanem co prawda, ale z przyjaciółką, co jest w pewnym wieku więcej warte. Od przemiłej gaździny zakupiłam (po raz pierwszy w życiu) ogromną bołde świeżego bundzu (buncu?). To dziwne, że taki niby-miszczuniu jeszcze w życiu nie jadł tego sera; za to teraz już wiem: to jest mój ulubieniec wśród serów białych. Oczywiście nic nie zastąpi zwykłego sera białego, ale wśród smaków niecodziennych ten jest najlepsiejszy. Mozzarella moim skromnym zdaniem się nie umywa, nie mówiąc już o tej bezpciowej rikotcie czy serkach typu „wiejski”, co nigdy na wsi nie były. Proszę nie mieć mi za złe sponiewierania rikotty, ale de gustibus… itede.

Ja miałam wersję lekko soloną. Ser jest zwięzły, ale daje się kruszyć, świszczy w zębach, topi się idealnie, smakuje i na słodko i na słono, a z czasem jest coraz lepszy. Niestety, nie dowiedziałam się, jak smakuje zgliwiony i przesmażony, ponieważ półtora kilograma bundzu zeżarłam w tydzień sama i nie doczekał. 
Oprócz wyżerania z lodówki po kawałku solo, robiłam z nim takie rzeczy:

- makaron z suszonymi pomidorami, czosnkiem i bundzem w kostkę (analogicznie jak z mozzarellą, smakowało jeszcze lepiej),

- zapiekane jaja, które se nazwałam: śniadanie „bacy” ("jaja bacy" brzmiało jednak zbyt śmiało, uczniowie podczytują tego bloga),

- kasza gryczana z kruszonym bundzem (obiad „gaździny”),

- bundz a’ la mozzarella z pomidorami i oliwą (kolacja „frejyrki”).

Oczywiście konsumpcji dokonała osobiście i wyłącznie Marzynia.

Dzisiaj propozycja śniadaniowa. Kiedy będziecie wyganiać wiosną owce na halę - jak znalazł!

SKŁADNIKI:

3 plastry bekonu (lub boczku, jeśli hala jest powyżej tysiąca metrów),

2 jajka,

3 plastry bundzu,

sól, pieprz, ulubione przyprawy,

zdała by się jeszcze jakaś zielenina do posypania, ale miałam tylko lubczyk suszony - wskazany, gdy po drodze zamierzamy odwiedzić frejyrkę).

WYKONANIE:

Na patelni podsmażamy bekon, jeśli jest bardzo chudy, można posmarować ją jakimś tłuszczem. Ja jestem szczęśliwą posiadaczką żeliwnej patelni z odkręcaną rączką, waży chyba z dziesięć kilo, ale zarówno w gotowaniu, jak i w rozkuwaniu zakutych łbów jest niezastąpiona.

Następnie ostrożnie usadzamy na bekonie jajka, solimy i kładziemy na to kawałki sera. Wsuwamy do piekarnika, najlepiej na opcji grill, tylko nie tuż pod grzałkę, a piętro niżej. Zapiekamy aż jajka zetną się do pożądanego stanu (jeśli są świeże, np. od bacy, to żółteczka nie powinny się rozlać), a serek rozpuści. Następnie pieprzymy i dosmaczamy czym tam kto lubi.

Na trzecim zdjęciu jest coś, co wygląda jak piętka wyjątkowo udanego chlebka. Wrodzona uczciwość nie pozwala mi stwierdzić, że jest to cudowny, staropolski chleb wypieku Marzyni. Owszem, jest to wypiek Marzyni, ale z chleba z ziemniakami, który piekłam wczoraj, do spożycia nadawała się jedynie atrakcyjna wizualnie skórka. Resztę musiałam wprost WYRZUCIĆ, ponieważ nawet świnie mojego kolegi Boszczownika mogłyby konsumpcji tego ober-zakalca nie przetrzymać.