Kurczak Marengo

Podobno takiego kurczaka kucharz przygotował dla Napoleona po bitwie pod Marengo z tego, co było dostępne pod ręką. No ja tam nie wiem, ale żeby na polu bitwy miał i kurę, i pieczarki, i pomidory i jeszcze pszenny chleb, żeby zrobić grzanki… W każdym razie ta potrawa jest bardzo smaczna i nie dziwię się, że „Bóg wojny” był zadowolony. Hurma i Czereda też była, a Pasiu nawet wylizał sos. Ja zresztą też, bo jest pyszny i lekki.

SKŁADNIKI:

Kurczak, o wielkości dostosowanej do apetytów biesiadników (jeśli wrócili z pola bitwy to wziąć dużego). Można oczywiście przygotować potrawę np. z samych nóżek czy piersi, ale naprawdę jest smaczniejsza, kiedy się dusi całego kurczaka,

pół kilo dojrzałych pomidorów lub 2 puszki krojonych,

30 dkg małych pieczarek (ewentualnie duże, ale muszą być bardzo świeże) - trzeba sprawdzić, czy te zafoliowane w pudełkach w marketach nie są jak biblijne „groby pobielane”: z wierzchu białe, a w środku całkowicie sprukwiałe,

2 cebule,

3-4 ząbki czosnku,

natka pietruszki,

oliwa i masło do smażenia,

w oryginale jest białe wytrawne wino – nie daję, nie lubię potraw z winem, zawsze dosmaczam sos octem balsamicznym, mam „prawdziwy” z Modeny, słodki i aromatyczny,

sól, pieprz.

WYKONANIE:

Kurczaka poporcjować, natrzeć solą i pieprzem, a kiedy nasłonieje, usmażyć na oliwie na rumiano. W tzw. międzyczasie usmażyć pieczarki na maśle z oliwą – jeśli są małe, przekroić tylko na pół, duże pokroić w grube plastry. Pomidory sparzyć i obrać ze skórki. W rondlu o grubym dnie zeszklić cebulę na oliwie, włożyć kurczaka, pieczarki, pomidory, wcisnąć czosnek i dusić, ewentualnie podlewając woda, aż mięso będzie miękkie. Sos zrobi się naturalnie gęsty, jeśli jest zbyt rzadki, można ciutkę zagęścić go mąką. W czasie duszenia doprawiamy sosik solą, pieprzem, octem balsamicznym (lub winem), dodajemy drobniutko posiekaną pietruszkę (może być suszona), ja wduszam jeszcze jeden ząbek czosnku pod sam koniec, bo lubię, żeby było go czuć w potrawie.

Bonaparte podobno pożarł to w towarzystwie jaj usadzonych na grzankach, ale to już chyba przesada, po prostu - biała bułka albo bagietką, miska zielonej sałaty i można delektować się połączeniem wspaniale dopełniających się smaków.