Szarlotka z bezą - klasyka gatunku

 

Wiem, wiem, każdy umie taką upiec, ale wstawiam Martikowi "kupamięci" - w końcu ten blog to po prostu książka kucharska dla Hurmy i Czeredy :-)

Przepis na kruche ciasto każdy ma swój najlepszy, wypróbowany. Akurat w tym placku jest to (nawet Danusia je pochwaliła :-):

- 1 szklanka mąki tortowej + do podsypania,

- 1 i 1/4 szklanki mąki krupczatki,

- 20 dkg masła (można po połowie z margaryną- tak, tak, tłuszcze trans, ale jest naprawdę bardziej sypkie z margaryną. My jeszcze żyjemy),

- 3 żółtka,

- 2 łyżki cukru pudru,

- łyżka kwaśnej śmietany,

- szczypta soli,

- płaska łyżeczka proszku do pieczenia,

- garstka tartej bułki do posypania pod jabłka.

Nadzienie:

- szare renety (wg uznania, ciasto "uniesie" nawet grubą warstwę),

- cynamon, 

- 3 białka + 150 g drobnego cukru na bezę.

Piekarnik na 180 stopni, góra i dół, druga półka od dołu.

WYKONANIE:

Zagnieść kruche ciasto, schłodzić w lodówce (bez chłodzenia też będzie, ale w czasie, gdy bawimy się z jabłkami, to niech se tam poleży, przynajmniej H&C nie będzie podskubywać na surowo :-D)

Jabłka pokroić w grube plastry, dobre renety i tak będą miękkie. Posypać cynamonem, ew. kardamonem, orzeszkami, pistacjami i czym kto chce. Parmezanem nie tą razą.

Wylepić ciastem formę, nakłuć widelcem, posypać lekko tartą bułką (uwaga Martik! W słoweńskich gieesach też może być spleśniała bułka tarta! jak nie masz - nie musi być, też wyjdzie).

Wyłożyć jabłka i podpiec jakieś 25-30 minut do stadium jasnego zrumienienia ciasta (tu przydaje się szklana forma). 

W tym czasie wrobić kogoś (Janeza?! albo może lepiej Tinkarę) w ubijanie białek, tylko żeby nie wsypali od razu całego cukru. Zmniejszyć temperaturę do 150 stopni. Na podpieczone ciasto wyłożyć bezę, zrobić łyżką takie jakby fale i zapiec aż do zrumienienia pianki (jeszcze z 15 minut). 

Uważać, bo czubki bezy lubią się przyfajczyć, ale i tak będzie pyszna. 

Na zdjęciu poniżej Anonimowy Członek Watahy Jarzębiaka w walce o resztę placka💑