Kasza perłowa na sypko - perła wśród kasz!

2009-04-02
Ponieważ dzisiaj byłam w domu sama, a rodzinka je obiady w szkole (no cóż, wydało się – w roku szkolnym gotuję tylko w weekendy), więc sama dla siebie nie musiałam się wysilać na dewolaje i ugotowałam se kaszy. Nieskromnie dodam, że moja kasza jest jak matka wszystkich kasz – po prostu pycha!
Najpierw trzeba sobie zrobić kawy. To jest właśnie MOJA kawa, w ukochanej filiżance od Siostry.



Potem trzeba zapalić. Można palić w trakcie picia (tę opcję preferuję).
Potem wyczyścić srebro metodą mojej Mamy (miseczkę wyścielić folią aluminiową błyszczącą stroną do góry, włożyć srebro i wlać ciepły roztwór z dwóch łyżeczek soli, po 2 godzinach wypłukać i wypolerować). Dzięki temu mój ukochany wisiorek z kotkiem Gacią na Księżycu wygląda tak:


Potem (ew. w trakcie) można się zabierać do roboty.

Tajemnicą sukcesu jest dobry surowiec i pewien myk, który podczytałam w książce „Potrawy z hiszpańskiej tawerny”. Co prawda dotyczyło to ryżu i nie jesteśmy w tawernie (a szkoda…), ale i „w temacie kaszy” się świetnie sprawdza. Poniżej zamieszczam więc kolejny przepis dla moich dziewczynek.

KASZA NA BARDZO SYPKO I SZYBKO TEŻ.
woreczek kaszy jęczmiennej (400 g.),
dwie kostki grzybowe „Knorra” lub wywar z grzybów suszonych - to wariant wigilijny,
pół kostki masła,
około ¾ litra gorącej wody,
pieprz, ew. sól.
Po pierwsze - to nie może być byle jaka kasza. Ta z darów z Unii odpada. Ja kupuję z firmy „Kupiec”, nazywa się „Jęczmienna mazurska perłowa średnia” (lub coś w tym stylu, kolejności określeń nie jestem pewna, bo już wywaliłam opakowanie). Najpierw trzeba ją porządnie odpłukać w 3-4 zimnych wodach w misce, mieszając palcami, żeby mąka się wypłukała. Wylać na sitko (najpierw sprawdzić, czy się zmieści na sitku, bo się zatka zlew). Druszlak (vel: durszlak; wersja dla purystów językowych) odpada, wyleci przez dziurki i na pewno zlew się zatka. Można jednak wyścielić druszlak jakąś rzadką szmatką.
Kiedy kasza odcieka, nastawić wodę w czajniku, a potem roztopić około pół kostki masła w garczku czy rondlu o grubym dnie. Na masełko wyrzucić kaszę z sitka i przemieszać (wypada jako kopiec - negatyw sitka, więc trzeba tę bołdę rozbić). Następnie SMAŻYĆ ją na średnim ogniu około 5-7 minut, mieszając, bo lubi przywierać. Bardzo dobra jest tu drewniana łopatka o płaskim, szerokim końcu.
W międzyczasie rozpuścić 2 kostki grzybowe w gorącej wodzie.
Kiedy kasza zacznie lekko skwierczeć i jest już mocno rozpalona (ale nie spalona! lepiej nie dogrzać niż spalić) zalać ją tym bulionem. Zacznie trzaskać i bulgotać, ale maska spawacza nie powinna być potrzebna (no chyba, że ogień był za duży…). Potem zamieszać, szczelnie przykryć pokrywką i radykalnie zmniejszyć ogień, najlepiej podstawić płytkę ochronną, ale bez też nic się nie stanie. Pogotować ze 2-3 minuty. Zgasić ogień.
Po 5 minutach zajrzeć – zapewne już wchłonęła wywar, ale jest mokra, więc znowu podświecić gaz i tak ze 3-4 razy. Kiedy kasza nie jest „na gazie” - przykrywam pokrywkę złożonym ręcznikiem, chyba, że gotuję na pozostałych palnikach, wtedy i tak jest gorąco na kuchni. Jeśli bulion już się wchłonął, a kasza dalej twardawa, to cyknąć gorącej wody. Po 20 minutach, góra: pół godzinie, powinna być dobra. Doprawiamy pieprzem, ew. solą czy magą.

Można podawać ze smażonymi pieczarkami, albo z sosem grzybowym czy pieczeniowym, a jaki jest gulasz z taką kaszą! A zrazy zawijane w sosie grzybowym! I ogórek kiszony do tego :-)
Ja ją zjadłam tak, jak na zdjęciu (ta papryka to nie dekor, to pyszna papryka mojej Cioci).