Marynowana papryka z kolendrą

W ostatnie dni lata zebrałam swoją, WŁASNĄ, wyhodowaną od ziarenka paprykę. Teraz już wiem, że następnego roku muszę posadzić (zamiast wciskać wszystkim sadzonki) więcej niż 6 sztuk. Czy ja się spodziewałam papryk, obfitych jak winne grona, na ogromnych krzaczorach? Chyba tak, tymczasem były to niziutkie krzaczki, na których zawiązały się zaledwie po dwa owoce. I jeszcze okrutnie długo dojrzewały, lato się kończyło, a one - owszem - wreszcie sczerwieniały, ale jakieś takie małe były, szurpate... Na zdjęciu jest egzemplarz reklamowy jedyna "miss" o gładkiej skórce z mojej uprawy :-D 
Jednak gdy skosztowałam, zrozumiałam, dlaczego warto było czekać, że tak polecę Elitą... Ta papryka jest jędrna, ma gruby miąższ, jest soczysta no i ten smak! Co najmniej dwa razy bardziej intensywny, niż kupna! Kiedy już nie mogliśmy więcej wcisnąć w siebie na surowo, reszta trafiła do 4 słoiczków, coby se zimą wspomnieć o tym ciepłym lecie:
SKŁADNIKI:
papryka,
cebula,
czosnek,
ziele angielskie, liść laurowy, ziarenka pieprzu,
ziarna kolendry,
zalewa octowa (zrobiona np. tą metodą).
WYKONANIE:
Paprykę oczyścić, wyciąć to żółte gąbczaste żebrowanie ze środka, upakować w słoikach wraz z przyprawami i zalać wrzącą zalewą. Pasteryzować, tym razem na mokro, bo ważny jest czas gotowania słoików: 10 minut od zawrzenia wody przy cienkiej papryce, 15 minut przy grubszej, bardziej mięsistej. Zalecane przez inne panie 20. minutowe gotowanie powoduje, że papryka jest jak dla mnie zbyt miękka.