Niedzielne bułeczki nocne

Bułeczki robi się bardzo prosto i - co najważniejsze - rano można je po prostu wstawić do piekarnika i upiec, zanim H&C wyruszy żerować. 
Przepis jest kompilacją kilku przepisów, a właściwie podchwyceniem samej idei wyrastania bułek w lodówce. Zanim nie zaczęłam buszować po blogach nie wiedziałam, że tak można. Efekt jest bardzo dobry, a skórka na tych bułeczkach, chrupiąca i lśniąca, jest najpyszniejsza, co starałam się oddać na zdjęciach. 
No i zapach i ten szpan przed sasiadami: ach! jaka ta Marzynia jest dobra matka, na połowę bloku czuć, że już chyba o piątej rano zamisiła ciasto, żeby dzieciom na ósmą bułków napic! To jest kobita!

SKŁADNIKI:
1/2 kilograma mąki pszennej chlebowej, ale może być i zwykła,
1 jajko,
łyżka masła,
łyżeczka cukru, 
łyżeczka (kopiata) soli,
szklanka mleka,
niepełna mała kostka drożdży (tym razem do gieesu przywieźli świeże),
1 jajko i ciut mleka skondensowanego do posmarowania wierzchu,
jakaś posypka.

WYKONANIE:
Jajko wyjąć wcześniej, żeby nie było zimne. Mąkę przesiać. Z mleka, cukru i drożdży zrobić coś jakby zaczyn, to znaczy wkruszyć drożdże do ciepłego, posłodzonego mleka. Podpatrzyłam to u babci Anieli, ale niestety, przegapiłam moment, bo polazłam na kompa i gdy weszłam do kuchni, zobaczyłam szarą piankę wywalająca się z kubeczka na blat. Elegancko zgarnęłam wyjątkowo aktywny zaczyn do miski z mąką, dodałam jajko, roztopione letnie masło i sól i zaczęłam wyrabiać. 
Nawet niezbyt długo mi zeszło (normalnie, tak jak na pierogi zagniatałam, tak robi siostra Aniela, za mnie robił to mikser, ale mi Martik zepsuł takie zahaczadło, a w ręce trzymać się mnie nie chce). Ciasto zaczęło fajnie rosnąć pod rękami, więc podzieliłam na 16 część (wtedy wychodzą równe, bo metoda: na pół, na pół, na pół i na pół jest najlepsza) i uformowałam bułeczki. 
Formowanie się robi tak,  jakby chciało się zawinąć wierzch kuleczki pod spód, wtedy jest napięta powierzchnia i bułeczki są równe. Położyłam na blasze wyłożonej matą silikonową, przykryłam nasmarowaną olejem folią (żeby mi się nie przykleiła) i wstawiłam do lodówki. Niby miało być na najmniej zimną półkę, ale ponieważ za chiny nie wiem, która to u mnie jest, więc wsadziłam na środkową. 
Była godzina mniej więcej dziewiąta wieczór.
Rano wstałam o siódmej, włączyłam piekarnik na 220 stopni góra i dół, poszłam się umyć, posmarowałam bułeczki mieszanką jajka i mleka, posypałam, pochlastałam żyletką na krzyż, a potem nonszalanckim ruchem jednej (!) ręki wsunęłam je do piekarnika. Stylowo byłoby jeszcze zamknąć drzwiczki piekarnika nogą, ale mam za mało chwytne stopy niestety.
Po około 15 minutach były gotowe, trzeba patrzeć na stopień zrumienienia. Zapach rozchodzi się na całą ulicę....