Dziadówka

 

Zupa o tak wdzięcznej nazwie musiała się pojawić na naszym stole, kiedy małżonek poprosił o ziemniaczankę. Taka dziadowska to ona wcale nie jest (w kaszubskim tradycyjnym przepisie danie wzbogaca smażony boczek) - gdyby jej miłośnicy zobaczyli babciny "pyncok na syrwotce" to zrozumieliby, co to były pogórzańskie bieda-zupy...

Niemniej jest bardzo smaczna, lekko kwaskowata, sycąca i prosta do wykonania.

Nie miałam akurat dobrego boczku, ale wygrzebałam z czeluści lodówki leżący tam od wiosny, skamieniały kawałek słoweńskiej buli (to jest masakrycznie słona, długo wędzona na zimno i potem długo suszona karkówka). Za pomocą cyrkularki (mąż próbował siekierą, ale odskakiwało😂) pocięłam to na wiórki, które posłużyły za smak do bulionu warzywnego.

No i nie oparłam się skwareczkom, które zawsze mam na podorędziu, bo idę z rodu, któren się smalcu nie wyprzysięgał.

 

SKŁADNIKI:

4 duże ziemniaki,

duża cebula,

1,5 litra bulionu warzywnego (u mnie marchew, pietruszka, seler i łodygi lubczykowe),

przyprawy: liście laurowe i ziele angielskie, majeranek, tymianek, trochę kminku, pieprz,

0,5 litra maślanki,

kopiata łyżka mąki żytniej (pszenna też pewnie może być, a jakże),

4 ząbki czosnku,

zielenina do posypania,

smalec lub masło w ilościach pożądanych w zupie.

WYKONANIE:

Obrane ziemniaki osuszyć i pokroić w kostkę. Cebulę zeszklić na smalcu (lub maśle) w garnku, w którym będzie się gotowała zupa, a potem wsypać do niej ziemniaki, posolić, i razem lekko podsmażyć (zawsze tak się u nas robiło w kartoflankach). Zalać bulionem i ugotować do miękkości. Można - jako i ja zrobiłam - dodać pokrojone warzywa z bulionu. Mąkę rozbełtać w niewielkiej ilości maślanki, połączyć z resztą i wlać do zupy. Wcisnąć czosnek, dodać przyprawy (bobek i ziele idą do gotowania wywaru jarzynowego). "Na wydaniu" posypać np. natką pietruszki i przyozdobić chrupiącymi skwarkami albo przysmażonym boczkiem.

Drugiego dania już nie trzeba😊